De oorsprong van het woord barbier

Barbier die de baard van een man scheert
 
Vraag: Waar is het woord barbier van afkomstig?
 
Antwoord: Het woord “barbier” komt van het Latijnse woord “barba”. En “barba” betekent “baard”.
 
De vroegste vermeldingen van barbiers wijzen aan dat ze de belangrijkste mannen van hun stam waren. Ze waren de priesters en de medicijnmannen. Dit kwam doordat primitieve volkeren erg bijgelovig waren en de oudste stammen geloofden dat elke persoon bewoond werd door goede en slechte geesten.
 
De geesten drongen het lichaam binnen via de haren op het hoofd. Slechte geesten konden enkel verdreven worden door het haar te knippen. Verschillende modestijlen van haarknippen werden uitgeoefend door de verschillende stammen en dit maakte van de barbier de belangrijkste man in de gemeenschap.
 
Barbiers waren de leidersfiguren in religieuze ceremonieën. Tijdens de ceremonieën mocht het haar los over de schouders hangen opdat de kwaadaardige geesten naar buiten zouden komen. Na het dansen werd het lange haar geknipt en strak naar achter gekamd opdat de slechte geesten niet binnen en de goede geesten niet buiten zouden kunnen komen. Deze regel van de barbiers was erg gebruikelijk in het oude Azië.
 
In het oude Egypte waren barbiers welvarend en erg gerespecteerd. Papyrusrollen en monumenten tonen dat de Egyptenaren hun baarden en hoofden schoren. Egyptische priesters gingen zelfs zo ver dat ze om de drie dagen hun volledige lichaam schoren. In die tijd droegen barbiers hun gereedschap in open manden en hun scheermessen hadden de vorm van kleine bijlen met gebogen handvaten.
 
In het oude Griekenland kwamen barbiers al op de voorgrond sinds de 5de eeuw vóór Christus. De wijze mannen uit Athene rivaliseerden onder elkaar om de uitmuntendheid van hun baarden. Het trimmen van baarden werd een kunst en barbiers werden leidende burgers. Barbiershops werden vaak bezocht door dichters, staatslui en filosofen, die er kwamen om hun haar te laten knippen of hun baarden te laten trimmen of krullen of te doen geuren met dure oliën. Ze kwamen het nieuws van de dag bespreken, want barbiershops waren de hoofdkwartieren voor politiek, sociaal en sportief nieuws.
 
In het oude Rome waren barbiers niet gekend tot 296 vóór Christus. Toen kwam Ticinius Mena uit Sicilië naar Rome en introduceerde hij daar het scheren. Scheren werd de mode en barbiershops werden de verzamelplaatsen voor Romeinse dandy’s. Geen volk was een betere beschermer van de barbiers dan het Romeinse volk. Ze spendeerden vaak verschillende uren per dag aan barbiersactiviteiten, met inbegrip van scheren, haarknippen, stylen, massage en manicure. De voorname dames van Rome hadden steeds een kapster onder hun slavinnen en de rijke notabelen hadden private barbiers.
 
Toen Hadrianus keizer van Rome werd, kwamen baarden opnieuw in de mode en daar was een goede reden voor. Hadrianus had een gezicht bedekt met wratten en littekens. Hij liet zijn baard groeien om die te bedekken. De Romeinen imiteerden hun keizer en lieten een baard groeien, of dit nu nodig was of niet. Daarna veranderde de mode opnieuw naar netjes geschoren gezichten. Caesar had geen baard. Zoals we herhaaldelijk zien in de geschiedenis waren de leiders van de staat ook de leiders van de mode. Mensen waren steeds klaar om de heersende stijlen te volgen.
 
©kapsels.net
 
Lees ook:
 
Mythen rond haar
 
Zijn kapsters beter dan kappers?
 
Wat is het verschil tussen een barbier en een kapper?