Kinderen en kapselkeuzes
Er zijn enkele zaken die een ouder echt moet indachtig zijn wanneer het gaat om de kapselkeuze voor de kinderen. In veel gevallen kan een ouder de hulp inroepen van een kapper/kapster bij het nemen van beslissingen bij sommige van deze criteria, maar daar zullen we het over hebben wanneer we die specifieke criteria bespreken.
Toen ik startte in de kleuterschool hadden alle jongetjes gewoonlijk één of twee haarsnitten. Een korte achterkant en zijkanten met een pony in een rechte lijn geknipt net boven de wenkbrauwen ofwel een komsnit. De meisjes hadden allemaal haar tot op de schouders of langer, in een vlechtje of paardenstaart. Ik kreeg nooit de keuze: om de 3 à 4 weken ging ik verplicht naar de kapper, een neef van mijn moeder. In de zomer kreeg ik een tondeusesnit. Dit ging zo verder tot ik een tiener werd.
Ik had twee nichtjes die net iets jonger waren dan mezelf en mijn tante hield hun haar steeds zo lang mogelijk toen ze nog klein waren. De jongste had nogal wat krullen en haatte het toen haar mama haar haar borstelde, omwille van de knopen. In feite moesten beide meisjes constant door een hel tijdens het ontwarren van hun haar en vaak mondde dit uit in tranen, nog vooraleer het borstelen klaar was.
Ik vertel u dit verhaal om te wijzen op de twee zaken die een ouder moet in gedachten houden wanneer het gaat om het haar van een kind. Eerst en vooral moet u de huidige haartrends in de omgeving van uw kind bekijken. Er zijn natuurlijk leeftijden waarop dit niet zo’n rol speelt, maar op het einde van de kleuterschool wordt elk kind dat verschillend is wel eens gepest omwille van dit verschil. En op die leeftijd willen kinderen erbij horen – en dit is natuurlijk ook wat uzelf wil. Bekijk dus eens de klasgenootjes van uw kind en kijk of de haarsnit van uw kind past in het plaatje. En denk eraan: wanneer uw kind vraagt om een ander kapsel, dan is “omdat die en die zo’n kapsel hebben” een geldige reden.
Heel wat ouders gebruiken het voorbeeld van hun eigen ervaringen als model voor hoe het haar van hun kind er moet uitzien, maar wat populair was in uw kinderjaren is nu zeker anders – toch op bepaalde vlakken. Deze verschillen kunnen enorm zijn wanneer ze aan een kritisch onderzoek van leeftijdsgenoten onderworpen worden.
Veel van de huidige ouders zijn in hun jeugd waarschijnlijk het slachtoffer geweest van geforceerde haarsnitten, want ik zie tegenwoordig toch nogal wat verschillende kapsels bij hun eigen kinderen. Enkele dagen geleden zag ik een mama met haar kroost bij een winkelcentrum. Eén van de jongetjes – ik schat hem zo’n jaar of 8 – had een erg interessant kapsel. Het grootste deel van zijn hoofd was geschoren, met een haarspoor van een goede 2 cm dik dat startte in de nek en in bogen naar het midden van zijn voorhoofd toe ging. Het was zo ongewoon dat ik me gedwongen voelde om te reageren. Dus vroeg ik aan de moeder of ik haar zoon mocht aanspreken. Ze vond dit oké. Ik zei tegen de jongen dat ik kapper ben en dat ik zijn kapsel “echt cool” vond. En dit was gemeend.
Het verhaal van mijn nichtjes en hun lange lokken heb ik verteld om een gelijkaardig idee te illustreren – een ouder met duidelijke ideeën over hoe het haar van een meisje er moet uitzien. Mijn tante was van mening dat alle meisjes lang haar moeten hebben, zodat zijzelf (en anderen) duidelijk zouden weten dat ze meisjes waren. Maar mijn tante overdreef en bezorgde zichzelf (en haar dochters) constant koppijn door het haar zo lang te houden. Het was onvermijdelijk dat het haar van de meisjes verward raakte door het rondhuppelen en spelen. De minste vrije tijd of onoplettendheid was voldoende om hun haar compleet in de war te brengen.
Daardoor ontwikkelde ik de theorie dat u voor een kind een kapsel moet kiezen dat makkelijk onderhouden en vlot hersteld kan worden wanneer het in de war raakt. Hebt u elke ochtend 20 minuten nodig om het haar van uw kind te stylen (de klitten uit te borstelen, of te bewerken met wax/gel zodat het in piekjes staat), dan overweegt u misschien best een ander kapsel.
Een goede vuistregel is een kapsel zoeken dat uw kind zelf kan onderhouden. Het enige wat u dan nog hoeft te doen is de finishing touch. Zo krijgt uw kind een zeker eigendomsrecht en kan het een zekere trots ontwikkelen.
En hier kan de kapper/kapster een grote hulp betekenen. Bespreek de situatie met de kapper/kapster en vertel hem/haar dat u een haarsnit wil die het kind leuk vindt en zelf kan onderhouden. De kapper/kapster kan het kind stap voor stap tonen wat moet gedaan worden en kan bekijken of het kind in staat is om deze stappen zelf te herhalen. Indien ja, probleem opgelost. Indien dit niet het geval is, dan moet op zoek gegaan worden naar een alternatief of tenminste naar een soort compromis kapsel dat op verschillende manieren kan gedragen worden.
Wat mezelf betreft: wanneer ik tot slot begon te klagen dat ik niet langer naar de neef van mijn moeder wou om mijn haar te laten knippen, zei mijn moeder ronduit dat zij besliste hoe het moest geknipt worden zolang zij voor de snit betaalde. Ze vertelde er nog bij dat ik maar zelf mijn kapsel moest betalen wanneer ik het volgens mijn eigen keuze wou. Toen begon ik allerhande werkjes op te knappen en gras te maaien in de buurt om op die manier geld te verdienen en te sparen zodat ik naar HAAR kapper kon gaan, maar dan wel voor een ander en zelf gekozen kapsel.
©Kapsels.net
Zie ook: Kinderen, kapsels en haarverzorging